( منّتِ دونان )
اسد 1300
زدن با مژّه بر مويي گره ها به ناخن آهنِ تفته بريدن
ز روحِ فاسدِ پيرانِ نادان حجاب جهلِ ظلماني دريدن
به گوشِ كر شده، مدهوش گشته صداي پاي صوري را شنيدن
به چشم كورْ از راهي بسي دور به خوبي پشّه ي پرّنده ديدن
به جسم خود، بدون پا و بي پر به جوفِ صخره يِ سختي پريدن
گرفتن شَرزهْ شيري را در آغوش ميان آتشِ سوزان خزيدن
كشيدن قلّه ي الوند بر پشت پس آنگه روي خار و خس دويدن
مرا آسان تر و خوش تر بود زان كه بارِ منّتِ دونان كشيدن.
ز روحِ فاسدِ پيرانِ نادان حجاب جهلِ ظلماني دريدن
به گوشِ كر شده، مدهوش گشته صداي پاي صوري را شنيدن
به چشم كورْ از راهي بسي دور به خوبي پشّه ي پرّنده ديدن
به جسم خود، بدون پا و بي پر به جوفِ صخره يِ سختي پريدن
گرفتن شَرزهْ شيري را در آغوش ميان آتشِ سوزان خزيدن
كشيدن قلّه ي الوند بر پشت پس آنگه روي خار و خس دويدن
مرا آسان تر و خوش تر بود زان كه بارِ منّتِ دونان كشيدن.
مطالب مرتبط