جهل یا غفلت در شناخت روز خاموشی نیما
.jpg)
{از پس این بی هنر گردنده ی بی نور / هست نیما اسم یک پروانه ی مهجور __ گویا غربت نیما را پایانی نیست و هنوز باید به دنبال گره گشایی از اشتباهات عمدی، سهوی و غفلت های تاریخی در عصری باشیم که دوستان، شاعران، نویسندگان، خبرنگاران و فرزندش زنده اند و با ادعای نیماشناسی، قلم فرسایی می کنند.;
سیزدهم دی ماه هر سال یادآور خاموشی بزرگمردی ست که با نگاهی نو، شعر دیرسال ایران را حیاتی دوباره بخشید و به پدر شعر نوین ایران مشهو...
آفتاب طلایی بتابید ...
در دامنِ این مخوفْ جنگل / وین قُلِّه که سَر به چرخ سوده است / اینجاست که مادرِ منِ زار / گهواره یِ من نهاده بوده است.
